Najlepsze sceny śmierci z horrorów 2024 roku

Zapraszam do rankingu najlepszych scen zabójstw w horrorach, które wyszły w 2024 roku.

Materiał ten obejrzysz także na Youtube:

Puchatek: Krew i miód 2

Morderczy Puchatek podzielił publikę, choć większość jest zgodna, że nie jest to najlepszy film. Jednak część druga jest nieco lepsza od debiutu. Dziesięciokrotnie większy budżet pozwolił na bardziej przemyślany scenariusz, lepszy sprzęt, a także na profesjonalne efekty specjalne. Puchatek: krew i miód 2 najeżony jest krwawymi scenami zabójstw, ale najciekawsze przedstawiono w prologu, w którym kilka dziewczyn siedzi w przyczepie kempingowej na bagnach (swoją drogą, co one tam robiły?). Morderczy futrzak ostatnią ofiarę wywleka na leśną ściółkę po czym w brutalny sposób łamie jej wszystkie kończyny niczym patyki na ognisko. Ostatecznie jej głowa ląduje w wielkiej pułapce na niedźwiedzie.

Uśmiechnij się 2

Uśmiechnij się 2 jest filmem o wiele lepszym i dojrzalszym niż część 1. Jednak cały koncept jest zasadniczo identyczny dla obu filmów. Traktuje on o pewnym rodzaju klątwy przenoszonej przez bycie świadkiem czyjejś brutalnej śmierci poprzez samobójstwo. Główna bohaterka dwójki piosenkarka Skye Riley niedawno miała wypadek samochodowy, w którym zginął jej chłopak. Dziewczyna traumę postanawia leczyć narkotykami. Czy to mądrze, czy nie opinię zostawiam Wam, jednak Skye odwiedza swego dilera w jego mieszkaniu. Mężczyzna sprawia wrażenie mocno znerwicowanego jakby sam przyćpał nieco za dużo. Okazuje się, że jest nosicielem klątwy i gdy ta całkowicie przejmuje nad nim kontrolę chłopak popełnia samobója na oczach Skye. A robi to w wyjątkowo paskudny sposób rozwalając sobie twarz na kawałki za pomocą ciężaru do sztangi.

Późna noc z diabłem

Późna noc z diabłem to horror o dość nietypowej konstrukcji. Zrealizowany jest w formie telewizyjnego show z publiką na żywo. Jego prowadzący Jack Delroy zaprasza do studia medium, sceptyka, oraz dziewczynę, która lata spędziła w sekcie. Medium, aby dowieźć swych teorii organizuje pokaz hipnozy podczas, którego pomocnik Delroya Gus zostaje zahipnotyzowany, co jak się domyślacie nie skończy się dla niego najlepiej. Gus cierpi bowiem na strach przed robakami. Wkrótce ze swej szyi wyciąga glistę, by po chwili rozerwać sobie trzewia, z których wylewa się cała masa robactwa. To jednak nie koniec, bo ostatecznie przez jeden z oczodołów wychodzi gigantyczny czerw. Co prawda Gus nie ginie, gdyż cała scena okazuje się zbiorową hipnozą, ale pokaz krwawych praktycznych efektów specjalnych jest godzien podziwu.

Abigail

Abigail to złoczyńca, która z miejsca podbiła serca widowni. Ta dwunastoletnia baletnica okazuje się bezwzględną wampirzycą, która w dodatku lubi się bawić swoim jedzeniem. Gdy zostaje porwana dla okupu przez niedoświadczonych porywaczy to oni stają się zwierzyną w wielkim, wiktoriańskim domostwie. Jedną z ofiar jest Frank były policjant, który stał się przestępcą. Mężczyzna po ugryzieniu wampira sam zamienia się w krwiopijcę i zyskuje nadprzyrodzone moce zagrażające zarówno Abigail jak i ocalałym porywaczom. Jednak kołek wrażony w serce studzi jego zapędy. Frank wybucha niczym balon napełniony krwią barwiąc wszystkich bohaterów, ściany i podłogę czerwienią. Śmierci wampirów bywają niechlujne, ale śmierć Franka wyjątkowo spektakularna.

Pożeracz dusz

Pożeracz dusz to francuski thriller proceduralny nakręcony na modłę skandynawskich kryminałów. Opowiada on o małym francuskim miasteczku, w którym zwykli mieszkańcy giną w makabrycznych okolicznościach. Sprawę prowadzi miejscowa twarda policjantka i tajemniczy przybysz. W całość zamieszane są porwania dzieci, legenda o tajemniczym Pożeraczu dusz, oraz nowy narkotyk. Pewne małżeństwo, które nieświadomie spożywa narkotyk przy śniadaniu wpada w euforię i z uśmiechami na ustach zaczyna się bić, okaleczać i zagryzać. A to wszystko na oczach własnych dzieci. Jak widać małżeńskie sprzeczki potrafią doprowadzić do ostateczności.

Kruk

Kruk to z pewnością jeden z gorszych horrorów, zawodów i profanacji 2024 roku. Remake kultowego filmu z 1994 roku z grubsza kopiuje oryginalną fabułę. Eric w zakładzie poprawczym poznaje Shelly, w której się zakochuje. Nie będzie im jednak dane długo się sobą cieszyć, bo wkrótce oboje zostaję zabici przez gangsterów. Eric jednak wraca zza światów wywrzeć krwawą zemstę na swych oprawcach. Film jest policzkiem w twarz dla klasyka z Brandomen Lee w roli mściciela, ale przyznać mu trzeba, że cała sekwencja, w której Eric wkracza do gmachu opery uzbrojony w katanę i niczym John Wick wycina w pień ochronę jest całkiem epicka. Trupy padają tu gęsto, głowy i kończyny latają wszędzie, a krew sika niczym w Kill Billu.

Substancja

Mimo, że Substancja była od początku zapowiadana jako body horror, chyba nikt nie spodziewał się takiego zakończenia. Kiedy Sue, młodsza i lepsza wersja modelki Elisabeth Sparkle zabija swe alter ego jej ciało zaczyna się dosłownie rozpadać. Dziewczyna podejmuje drastyczną w skutkach decyzję stworzenia nowej wersji samej siebie, pomimo że dostawca Substancji wyraźnie tego zabrania. W rezultacie tego powstaje Monstro Elisasue, powykręcana hybryda Elisabeth i Sue, która ma prowadzić noworoczną imprezę. Ta przeradza się w masakrę. Ostatecznie okaleczona Elisasue pada na podłogę w wybuchu krwi i flaków, a twarz Elisabeth odrywa się od ciała padając na swą zaniedbaną gwiazdą w Alei Sław Hollywood.

Kod zła

Dale Longlegs to główny antagonista horroru Longlegs. Ten bladolicy rockers w latach 70. zawarł pakt z diabłem i podrzucając rodzinom spreparowane przez siebie magiczne lalki wpływał na jej członków tak, że zabijali siebie nawzajem. Tropem mordercy wyrusza agentka Lee Harker, której parapsychiczne zdolności pozwalają złapać mordercę. Podczas przesłuchania na posterunku policji Longlegs postanawia popełnić samobójstwo w dość nieprzyjemny sposób: raz za razem uderzając swą twarzą o stół zamieniając twarz w krwawą papkę i ochlapując wszystko wokół krwią i kawałkami ciała. W tym oczywiście agentkę Lee Harker. Scena niespodziewana i bardzo nieprzyjemna.

In a Violent Nature

In a Violent Nature to odwrócony slasher, w którym śledzimy nie poczynania grupy osób, które trafiły do felernego lasu, ale ich nemesis w postaci Johnny’ego. Johnny był kiedyś niepełnosprawnym chłopcem zabitym przez rozwścieczony tłum i pochowanym pod starą wieżą strażacką. Gdy grupa nastolatków kradnie złoty medalik z jego grobu Johnny wstaje z martwych i wyrusza odebrać swoją własność. Jak to w slasherach bywa każde zabójstwo jest tu odpowiednio efektowne, ale nic nie przebije śmieci Aurory. Dziewczyna wyrusza nad klif, aby uprawiać jogę. Johnny wkrótce pokaże jej nową figurę. Jeden z jego zabójczych haków przebija tors kobiety na wylot podczas, gdy drugi ląduje w jej czerepie. Zabójca następnie pociąga za łańcuch, co ostatecznie wciąga głowę ofiary do dziury w brzuchu tak, że wychodzi na drugą stronę. Figurę tą nazywamy kanadyjskim preclem.

Terrifier 3

Chyba nikogo nie dziwi, że w tym zestawieniu znalazł się Terrifier 3? To zdecydowanie najbardziej gorowy film roku i jak clown Art nas przyzwyczaił potrafi robić użytek z różnorakich zabawek. Zastanawiałem się, którą krwawą scenę wybrać. Mocny był już wstęp, w którym Art wprost ćwiartuje ofiary w tym dzieci. Scena była tak mocna, że niejedna osoba opuściła kino. Wybrałem jednak Mię i Cole’a, którzy oddawali się miłosnym uciechom pod prysznicem w akademiku. Art przebija się przez prysznicową szybę za pomocą piły mechanicznej, a następnie narzędziem tym skalpuje dziewczynę, wyrywa jej szczękę, a w końcu patroszy. Natomiast leżącemu bez nóg na podłodzie Cole’owi robi z dupy jesień średniowiecza. Ostatecznie Art kładzie się w kałuży krwi i odstawia świątecznego aniołka.