Zardoz (1974)

Reżyseria: John Boorman
Kraj: USA, UK

Przyszłość. Zed jest eksterminatorem. Przedostaje się za pomocą wielkiej, latającej głowy do dystopicznej strefy, gdzie żyją bogowie. Zed jest wybrańcem mającym przynieść wyzwolenie.

Okrutnie dziwaczny film w stylu Jodorowsky’ego wyreżyserowany przez Johna Boormana (tego od “Deliverence”). Młody Sean Connery (ubrany w czerwone majtki) trafia do świata, który wygląda jak raj z “Maszyny Czasu” – zamieszkany jest przez niemal doskonałe społeczeństwo, które okazuje się doskonałe tylko na pozór. Gdy ktoś popełni przestępstwo jest karany postarzeniem. Społeczeństwo to opanowało nieśmiertelność także dekadenckich staruchów-przestępców odizolowano w specjalnej placówce, do której Zed w końcu trafia. Film jest dziwny, zawiera wiele onirycznych, tripowych scen i pomysłów, scenariusz musiał być pisany na grubej fazie, nieco się wlecze, a zrozumieć w pełni da się go tylko na prochach. Nie niesie wielu walorów rozrywkowych typowych dla kina SF, jest bardziej jak traktat o naturze człowieka.