Kategoria: Recenzje horrorów

Sieć satelitów otaczająca Ziemię i sterująca pogodą zaczyna nawalać. Aby naprawić sytuację w kosmos leci ex-kosmonauta Jake Lawson.

Przedmieścia Johannesburga. Do zwalczania przestępczości wykorzystuje się humanoidalne roboty. Ich twórca jednemu z nich postanawia wszczepić nowy program, dzięki, któremu robot otrzymuje świadomość. Pech chce, że ów robot zostaje porwany przez trójkę drobnych gangsterów.

Kilkoro ludzi budzi się by spostrzec, że miasto, w którym się znajduję zostało opuszczone, nie licząc gdzieniegdzie walających się zwłok. Wkrótce okazuje się, że metropolię zaatakowały roboty z planety Venus.

Caleb, młody programista wygrywa firmowy konkurs – nagrodą jest tydzień spędzony w posiadłości właściciela firmy, Nathana. Jak się okazuje Caleb został wytypowany, aby przeprowadzić test Turinga na robocie skonstruowanym przez Nathana. Robocie, który zdaje się mieć własną świadomość.

Przyszłość po wojnie, która wykończyła większość ludzkości. Miasto, w którym rozgrywa się akcja zostało podzielone na 5 frakcji. Triss, główna bohaterka jako jedna z niewielu zostaje przydzielona do każdej. Ostatecznie wybiera kastę wojowników, ale grozi jej wielkie niebezpieczeństwo ze strony chcących przejąć władzę erudytów.

Przyszłość. Większość ludzkości wymarła. Mała dystopijna społeczność nie znająca wojen, przestępstw i śmierci podporządkowana rygorystycznym nakazom Rady Starszych. Społeczność, która nie wie nic o życiu przed katastrofą żyje w mieście na samotnej skale. Społeczność, która nie odczuwa uczuć. Jonas, młody chłopak zostaje wyznaczony do roli Biorcy Pamięci – dowie się prawdy o otaczającym świecie.

Pewien mężczyzna opowiada barmanowi w knajpie smutną historię swojego życia, gdy dorastał w sierocińcu, a jedyny mężczyzna, który się do niej zbliżył odszedł bez słowa. Tymczasem w Nowym Jorku grasuje terrorysta wysadzający budynki w powietrze. Co mają te wszystkie osoby ze sobą wspólnego? Okazuje się, że bardzo wiele.