Blackaria (2010)

Reżyseria: François Gaillard, Christophe Robin
Kraj: Francja

Angela jest młodą dziewczyną mieszkającą we Francji. Pewnego razu znajduje zwłoki sąsiadki. Na miejscu zbrodni tłucze także szklaną kulę, a ze szkła tworzy okulary pokazujące przeszłość. Morderca jest jednak na jej tropie i eliminuje kolejne osoby z jej otoczenia.

Hołd dl filmów giallo z 2010 roku. Fabuła jest w zasadzie tylko pretekstem do pokazania różnych motywów zaczerpniętych z filmów giallo, szczególnie Dario Argento (przejaskrawiona kolorystyka, oniryczna atmosfera), czy Lucio Fulciego. Cały film tonie w surrealizmie, fabuła jest pretensjonalna, muzyka dudniąca, niepokojąca, nawiązująca do stylu muzyki Goblin, krwawe sceny dosadne, liczne (wszechobecne ciachanie brzytwą), teatralne, a nagie ciała kobiece krągłe i liczne. Niestety dla mnie giallo to przede wszystkim ciekawa, zaskakująca fabuła. Wszystkie wymienione w Blackarii jego cechy jak seks, przemoc, gra światłem, muzyką, czy ujęciami to (pożądane), ale jedynie dodatki. W Blackarii fabuła jest zbyt rozmyta i potraktowana po macoszemu, żeby oglądać ją bez bólu, bo nawet fana giallo może bardzo zmęczyć. Tylko dla fanów włoskiego kina grozy i to raczej jako ciekawostka.