Reżyseria: Sandor Stern
Kraj: Kanada
Jedynym przyjacielem młodego Leona mieszkającego z siostrą Ursulą i rodzicami jest manekin medyczny Pin. Ojciec Leona jest brzuchomówcą i za pomocą Pina tłumaczy dzieciom różne medyczne aspekty. Jednak z czasem Leon zaczyna mieć obsesję na punkcie kukły, a nawet słyszeć jej głos. Mija 20 lat, Ursula znajduje sobie chłopaka, jednak Leon nikomu nie pozwoli rozdzielić go od siostry.
Dziwny film z epoki VHS. Z jednej strony jest to studium postępującej schizofrenii, z drugiej dramat rodzinny, a horror drzemie gdzieś tam głęboko ukryty wyłaniając się tylko kilka razy. Całkiem upiornie wyglądający Pin (z mięśniami prześwitującymi przez plastikową skórę) jest tylko katalizatorem i odbiciem lęków Leona, a nie prawdziwym antybohaterem. Film raczej powolny, zrealizowany za skromne środki, ale za to z niezłym aktorstwem (David Hewlett w roli Leona, który później zagrał główną rolę z Skannersach II – co ciekawe, pierwszą część tego filmu Ursula z chłopakiem oglądają w kinie) i pewną dozą napięcia.