Reżyseria: Piotr Kumik
Kraj: Polska
Byłem pierwszy raz w kinie na polskiej komedii chyba od czasów pierwszego “Killera”. Przekonała mnie tematyka filmu i zabawny trailer.
Film opowiada o grupie nazioli pod przywództwem twardogłowego Romana. Do ich szeregów dołącza młody Staszek, który zakochuje się w lewaczce.
Mimo, że to komedia niezbyt wysokich losów to pokazuje w-nie-tak-bardzo-krzywym zwierciadle patologie polskich nacjonalistów. Żyjemy w dziwnym kraju, gdzie faszyści są dotowani przez państwo i legitymizowani prze kościół. Gdzie z jednej strony mają silne bojówki, gdzie co dzień zdarzają się rozboje, napady na tle rasowym, gdzie osoby homoseksualne muszą uważać, którędy chodzić po ulicy. Z drugiej strony mamy urodziny Hitlera ze swastyką z batoników, czy szamanie kebsa lokalnym barze, bo nie-ma-nic-innego.
“Kryptonim Polska” wyśmiewa te patologie właśnie i miejscami robi to bardzo celnie. Zagrany jest przyzwoicie zarówno przez “szeregowych” nazioli jak i Szyca, który ewidentnie robi się na patusa pokroju Bąkiewicza. Fabularnie natomiast nic specjalnego, ot naziol zakochuje się w lewaczce i jak to w polskich komediach bywa w końcu przekonuje się do jej punktu widzenia.
Niestety zwiastun pokazał większość zabawnych scen więc jak ktoś liczy na 1,5 godziny beki to się raczej zawiedzie.