Reżyseria: Lars Klevberg
Kraj: Kanada, USA
Matka daje swojemu trzynastoletniemu synowi Andy’emu lalkę na urodziny. Nie wiedzą, że lalka ma defekt i może zabijać ludzi, którzy nie spodobają się chłopcu.
Kolejny sequel serii. Ostatnio Chuky’ego mogliśmy podziwiać w udanym i mrocznym “Curse of Chucky” (2013) i tanim i nieoglądalnym “Cult of Chucky” (2017). Filmowy Klevberga bliżej do tego pierwszego. Chucky wkracza do XXI wieku. Jest lalką elektroniczną łączącą się z chmurą, można podłączyć do niej smartfona, sterować dronem, czy samochodem. Nie mieszka już w niej duch mordercy, a jej nikczemne działania są wynikiem złośliwego programisty. Film się ogląda nieźle, wykonanie jest bardzo fajne, aktorstwo realistyczne (da się polubić wszystkie postacie, zarówno Andy’ego i jego kumpli, jak i jego matkę i czarnego policjanta) i jest kilka krwawych scen, oraz emocjonujący finał. To, co mi się nieco nie podobało to nowy wygląd Chucky’ego, oraz za mała liczba morderstw. Pomijając te mankamenty nowe “Child’s Play” to niezła rozrywka.