Reżyseria: Kimberly Peirce
Kraj: USA
Carrie jest młodą, nieśmiałą dziewczyną wychowywaną przez matkę fanatyczkę religijną. Wyśmiewana przez koleżanki ze szkoły odkrywa w sobie telekinetyczne zdolności.
Remake klasyka dePalmy. Od początku sceptycznie podchodziłem do tego filmu, gdyż oryginał nadal się broni. Okazało się jednak, że za sprawą sprawnie poprowadzonej fabuły bez zbędnych fajerwerków, oraz aktorstwa równie dobrego, co w oryginale film daje radę. W roli Carrie White Sissy Spacek zastąpiona została przez niezłą Chloë Grace Moretz, z początku nieśmiałą dziewczynę, potem anioła zemsty. W roli jej nawiedzonej matki brzydka jak koniec świata Julianne Moore (która moim zdaniem wypadła nieco słabiej niż Piper Laurie z pierwowzoru). Końcowa rozpieducha nieprzeszarżowana bez specjalnie rażącego CGI, choć 90% jej przebiegu pokazano w trailerze. Niestety jest to remake niepotrzebny jak już wspominałem. Nie wnosi nic nowego, odświeża to, co się nie zestarzało, a horroru w tym ani trochę. Mimo wszystko na tle filmów z 2013 roku wypada nadspodziewanie dobrze.