Reżyseria: Lucio Fulci
Kraj: Włochy
Młoda pani fotograf przyjeżdża do małego, angielskiego miasteczka. W tym samym czasie rozpoczyna się seria tragicznych wypadków, w których giną miejscowi. Wszystkie zgony łączy motyw czarnego kota, którego właścicielem jest miejscowy dziwak. Pani fotograf rozpoczyna prywatne śledztwo.
Mniej znany film ojca chrzestnego gore, Lucio Fulciego, luźna adaptacja opowiadania Poe’go. Pod względem realizacji jest bardzo dobrze, reżyseria, praca kamer, małomiasteczkowy klimat, muzyka i kilka (jak to u Fulciego trochę przesadzonych i nierealistycznych, acz smakowitych) makabrycznych scen na wysokim poziomie. W roli posępnego właściciela kota Patrick Magee, czyli dziadek na wózku z Mechanicznej Pomarańczy, któremu Alex robi ultrakuku. Fabuła trochę za bardzo się wlecze, żeby stał się takim klasykiem jak powstałe w tym samym czasie “The Beyond,” czy “City of the Living Dead”, ale ciągle pozostaje godną produkcją w dorobku mistrza.